Zaterdag gaat het nieuwe BNXT-seizoen van start voor ZZ Leiden. De ploeg van Doug Spradley treedt in Den Helder aan tegen de plaatselijke Suns. Kan Leiden de successen van vorig seizoen herhalen? Een voorbeschouwing.
Wat is er veranderd in het team van ZZ Leiden?
In vergelijking met afgelopen jaren eigenlijk vrij weinig. De Nederlandse kern van de kampioensploeg is gebleven en dan hebben we het over Marijn Ververs, Maarten Bouwknecht, Stan van den Elzen, Luuk van Bree, Roeland Schaftenaar en Lucas Kruithof. Ook Liam van der Schalie en Duco Bos zijn als jeugdspelers weer van de partij.
Nieuw is de 18-jarige Jibbe Sicking, een 2.05 meter lange foward die overkomt van Apollo Amsterdam. Deze zomer speelde hij met het Nederlands team onder 20 jaar op de Europese kampioenschappen.
De vier buitenlandse spelers van afgelopen seizoen zijn vertrokken. Tommy Rutherford verhuisde naar het Litouwse Neptunas, Deion Hammond volgde Jhonathan Dunn op bij MHP Riesen Ludwigsburg in Duitsland, en Erikas Venskus werd ingelijfd door Spirou Basket Charleroi. David Collins heeft voor zo ver bekend nog geen nieuwe club.
ZZ Leiden moet voor het gebruik van de nieuwe sporthal 1574 fors meer betalen aan de gemeente dan voor de Vijf Meihal. Dat heeft gevolgen. Naast duurdere seizoenkaarten is er minder spelersbudget. Daarom gaat Leiden het nieuwe seizoen in met maar twee buitenlandse spelers, beiden Amerikaanse rookies.
De 24-jarige Tajon Jones is een schutter, afkomstig van de Amerikaanse universiteit UNC Asheville in North Carolina. De guard moet in de voetsporen treden van Dunn en Hammond. De andere buitenlandse nieuwkomer is de 23-jarige center Alex Gross. De 2.08 meter lange Amerikaan komt van Morehead State.
Ook de coachingstaf bleef aardig intact. Doug Spradley en Jan Stalman zitten ook dit seizoen op de bank. Assistent-coach Martin Houwaard koos voor een sabbatical, voor hem zoekt de club nog een vervanger.
Hoe verliep de voorbereiding?
Qua resultaten niet geweldig. De eerste oefenwedstrijd (achter gesloten deuren) tegen Leeuwarden leverde winst op, maar daarna verloor Leiden de ene game na de andere. Soms ruim, soms krap. Wel pakte Leiden tegen Landstede Hammers de vierde prijs in een half jaar, namelijk de Nederlandse SuperCup.
Nou zegt een matige voorbereiding niet alles. Maar de optredens in de twee games die er toe deden, om de BNXT SuperCup (tegen Oostende) en de Nederlandse SuperCup (tegen Landstede Hammers), waren bepaald niet overtuigend. Coach Spradley en captain Marijn Ververs gaven dat ook ruiterlijk toe. De Amerikanen hebben hun plek nog niet erg gevonden en de Nederlandse spelers staan met name aanvallend niet op scherp.
Werk aan de winkel dus, zeker als Leiden in de FIBA Europe Cup opnieuw potten wil breken. Over een paar maanden wordt duidelijk of er voldoende financiële ruimte is om versterking te halen.
Hoe staan andere Nederlandse teams ervoor?
Voor de enkeling die het niet had meegekregen: Donar ging afgelopen zomer failliet na ernstige financiële misstanden, maar mocht van de BNXT toch een doorstart maken. Wel staan de Groningers onder zwaar financieel toezicht en is er een limiet aan het spelersbudget. De selectie is vrijwel geheel vernieuwd en telt nu drie Amerikanen, twee Litouwers en een Sloveen, aangevuld met Nederlandse spelers. Andrej Stimac is gebleven als coach.
Ook in Den Bosch staat dezelfde coach als afgelopen seizoen aan het roer: Eric Braal. Zijn selectie is fors vernieuwd, na het zeer magere seizoen 22-23. Er werden liefst zes nieuwe buitenlanders ingevlogen. Thomas van der Mars, Jito Kok, Austin Price en Boy van Vliet bleven.
Landstede Hammers onderging eveneens een facelift. De nieuwe coach Jean-Marc Jaumin verwelkomde drie Amerikanen, een Kroaat en een Tsjech. In het duel om de Super Cup tegen Leiden werd duidelijk dat er voor Jaumin en zijn mannen nog wat werk aan de winkel is.
Ook de andere Nederlandse teams ondergingen de nodige veranderingen in de selectie. Alleen BAL gaat redelijk op de oude voet verder. Kortom, over de onderlinge krachtsverhoudingen is nog niet veel te zeggen. Hier vind je een overzicht van de verschillende selecties (met dank aan Jeroen Welten voor het bijhouden).
Eén ding is wel zeker: Apollo ontbreekt dit seizoen in de BNXT League. De Amsterdammers konden niet voldoen aan de voorwaarden voor een nieuwe licentie.
Blijft het competitieformat hetzelfde?
Niet helemaal. Door het wegvallen van Apollo doen er nu negen Nederlandse teams mee aan de BNXT League, in tegenstelling tot de tien van vorig jaar. Bij de zuiderburen komt er een team bij: Kortrijk. Daardoor zijn er nu elf Belgische teams.
We gaan net als de afgelopen twee seizoenen van start met een Nederlandse en een Belgische volledige competitie. Dus aan weerszijden van de grens spelen de teams een uit- en een thuiswedstrijd tegen de deelnemende teams uit eigen land.
Daarna vindt op basis van de resultaten een splitsing plaats in een Elite Gold (de vijf beste teams uit beide landen) en een Elite Silver. De Nederlandse teams spelen vervolgens uit en thuis tegen de Belgische clubs, tien games dus. In de Elite Silver spelen de Belgische ploegen ook nog vier wedstrijden tegen andere Belgische ploegen. Dat is dus anders dan vorig jaar, toen er in de Elite Silver alleen crossborder-wedstrijden waren.
Ook anders is dat zich nu acht teams plaatsen voor de Nederlandse playoffs, in plaats van zes. De Belgisch-Nederlandse playoffs zijn grotendeels geschrapt. Er komt nu alleen een best of three tussen de Nederlandse en de Belgische kampioen om uit te maken wie zich de nieuwe kampioen van de BNXT League mag noemen.